درمان آنمی ناشی از کمبود آهن

آهن تزریقی برای بیماران دچار کمبود آهن  هستند و هم فرم خوراکی را نمی توانند تحمل کنند و یا خونریزی آنها ادامه دارد.
(گوارشی) و میزان از دست دادن آهن بر جذب خوراکی پیشی می گیرد.

تزریق خون نیز در بیمارانی که از نظر همودینامیک وضعیت ناپایداری دارند و نشانه هایی از آسیب به ارگان را نشان می دهند به کار می رود.
بهترین محل جذب آهن، دئودنوم و پروگزیمال ژژنوم است، زیرا پروتئین های ناقل آهن در آنجا قرار دارند.

بنابراین فرآورده های با پوشش روده ای (انتریک کوتد) و آهسته رهش که آهن خود را در قسمت های پایین تر روده آزاد می کنند
منبع موثری از آهن نیستند. آهن نباید همراه غذا مصرف شود زیرا فسفات، فیات و تانن های موجود در غذا به آهن پیوند
و جذب آن را مختل می کنند. آهن باید ۲ ساعت قبل یا ۴ ساعت بعد از آنتی اسید مصرف شود.

بهترین فرم برای جذب آهن، فروس +Fe2 است که محیط اسیدی ضعیف جذب آن را افزایش می دهد.
پس استفاده از قرص ویتامین C، به میزان ۲۵۰ میلی گرم یا نصف لیوان آب پرتقال همراه با آهن، جذب آن را افزایش می دهد.
واکنش های ناخواسته گوارشی (تهوع، استفراغ، یبوست و اسهال) در برخی بیماران رخ می دهد که
با میزان آهن المنتال ارتباط مستقیم دارد. بنابراین کم بودن عارضه برخی فرآورده ها به علت میزان کم
آهن آن ها است (مانند آهن ۲۷ میلی گرمی در مقایسه با فروس سولفات ایرانی که ۵۰ میلی گرم
آهن المنتال دارد) بیمارانی که قرص آهن را نمی توانند تحمل کنند ممکن است الگزیر (۴۴ میلی گرم در ۵ سی سی)
را تحمل کنند. باید از دوز کم شروع و بتدریج دوز را افزایش داد.

دوز پیشنهاد شده در آنمی فقر آهن بزرگسالان: ۱۵۰-۲۰۰ میلی گرم در روز از آهن المنتال است. هیچ شواهدی
مبنی بر اینکه یک فرآورده خاص بر سایر فرآورده ها برتری داشته باشد وجود ندارد.

غلظت هموگلوبین در  افراد دچار کمبود آهن به طور آهسته و طی یک تا دو هفته پس از شروع درمان
بالا می رود و طی سه هفته پس از افزایش اولیه ۲ گرم بر دسی لیتر افزایش می یابد. ۵۰% کمبود
هموگلوبین در طی یک ماه و تمام کمبود در طی ۶ تا ۸ هفته پس از شروع درمان برطرف می شود.
در نیمی از بیماران واکنش های ناخواسته رخ می دهد که با این اقدام ها کاهش می یابد:

☆افزایش تدریجی دوز آهن برای افراد دچار  کمبود آهن

☆تجویز میزان المنتال آهن کمتر یا الگزیر
☆خوردن آهن همراه غذا، هر چند جذب کم می شود.
در مورد دوره درمان اتفاق نظر نیست. برخی معتقد اند تا نرمال شدن سطح هموگلوبین کافی است
و برخی ادامه درمان تا شش ماه بعد از نرمال شدن را پیشنهاد می کنند. درمان در خانم های باردار تفاوتی با سایر افراد ندارد.
گاهی بیمار به درمان خوراکی پاسخ نمی دهد زیرا:
○تشخیص اشتباه (تالاسمی، سندرم ملودی پلاستیک)
○بیماری همزمان (نارسایی کلیه، آنمی ناشی از التهاب مزمن)
○ عدم مصرف دارو توسط بیمار
○ استفاده از داروهایی که جذب مناسبی ندارند ( انتریک کوتد یا آهسته رهش و یا مصرف همزمان آنتی اسید).
○ شرایطی که میزان از دست دادن آهن بیشتر از میزان جذب است (خونریزی پیوسته گوارشی، بیمار دیابیزی)
○ اختلال در جذب آهن (سلیاک و هلیکوباکترپیلوری)

■ فرآورده های آهن تزریقی برای افراد دچار کمبود آهن

۱. آهن دکستران: حاوی ۵۰ میلی گرم در هر میلی لیتر است.

و به صورت INFED, Dexferrum )IM, IV(I استفاده شود.
بدون رقیق کردن بل سرعت ۵۰ میل در دقیقه تزریق کرد اما مورد تایی FDA نیست با ۱۰۰۰-۲۵۰ میلی سدیم کلراید
رقیق می شود. فرآورده هایی که وزن ملکولی بالاتری دارند ریسک عوارض بیشتر دارند.
انفوزیون ۱-۶ ساعت طول می‌کشد تا ریسک عوارض کمتر شود.
عوارض شامل درد، نکروز عضله ها، فلبیت، تب، خارش، عود آرتریت در بیماران آرتریت روماتوئید .
واکنش آنافیلاکسی در ۱% بیماران (به علت آهن آزاد در فراورده) رخ می دهد
(باید تست انجام شود: ۲۵ میلی گرم وریدی یا عضلانی دریافت داروی کامل بعد از یک ساعت از زمان تست).

نیاز به تست در دفعه های بعد نیست. در تزریق IM از تکنیک Z-Track استفاده می شود تا از نشت آهن دکستران به بافت زیر جلدی جلوگیری شود.
جذب عضلانی در دو فاز انجام می شود، در ۷۲ ساعت اول ۶۰% دوز و مابقی دارو طی چند هفته تا چند ماه جذب می شود.

■ فرآورده های آهن تزریقی برای افراد دچار کمبود آهن

۲. کمپلکس فریک گلوکونات (Ferrlecit):

تنها برای تزریق وریدی مورد تایید است. این دارو در مقایسه با آهن دکستران عوارض آلرژیک کمتری دارد. در یک بررسی، ایمنی و اثر بخشی در شکل رقیق شده (با نرمال سالین) و رقیق نشده تایید شده است. بیشینه دوز تایید شده برای تزریق در یک روز ۱۲۵ میلی گرم است.

3. آهن سوکروز (Venofer 20 mg/min):

تنها برای تزریق وریدی مورد تایید است. حتی در بیمارانی که سابقه آلرژی به آهن دکستران داشته اند،
ایمن است.به شکل رقیق نشده با سرعت 20mg/min و یا انفوزیون (حداکثر در ۱۰۰ سی سی سدیم کلراید)
با سرعت ۱۰۰ میلی گرم در ۱۵ دقیقه تزریق می شود. بیشینه دوز تایید شده برای تزریق در یک روز ۲۰۰-۳۰۰ میلی گرم در یک روز است.

در وب سایت بهزیستن شما می توانید برای اطلاع از انواع رژِیم ها به وبلاگ وبسایت هم مراجعه نمایید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *